wiadomość wysłana, dziękuje

błąd przy wysyłaniu wiadomości. Spróbuj ponownie.

Sławomir Gubała fotografia ślubna, zdjęcia ślubne bio picture

Czym lub kim jest dla mnie fotografia?

Odpowiedź - to moje życie!

Fotografia jako oddech, powietrze, muzyka.

         Pasja, którą chcę się dzielić z Wami i obdarowywać nią wszystkich, którzy zechcą przed moim obiektywem wzbić się ponad ziemię. To radość istnienia, energia i magia którą pragnę przekazać Wam poprzez moje zdjęcia.

         Fotografia ślubna, jest szczególną fotografią dla mnie najpiękniejszą, gdyż piękno dwóch osób ich miłość i szczęście zaraża wszystkich swoją prawdą i czarem uczuć.

         Zapraszam do przestrzeni mojej fotografii, którą dla Was w ten szczególny dzień  z wielką radością i prawdziwym zaszczytem przygotuję w sposób wyjątkowy, tak aby każdy blask tej chwili został w radości duszy uwieczniony.

                                                                                                        Sławomir Gubała

…

czwartek, Maj 21, 2009 Posted in streetphoto

no to premierę bloga mam za sobą i powiem szczerze – nie było tak źle. A jako przerywnik od zdjęć ślubnych, coś troszkę innego:
ulica

Tags: ,

przez slawomir

2 komentarze

link do postu wyślij do przyjaciela

21-05-2009 - 12:54 Alex Paleczny - Trzymam kciuki za dalszy rozwój bloga. Najtrudniejsze masz już za sobą, dalej będzie już tylko łatwiej. :)

22-05-2009 - 14:20 kasia - Sławku już mi brakuje słów aby opisywać Twoje zdjęcia a to jest niesamowite...lubię czytać obrazy bo zawsze kryją jakąś tajemnicę. Pewnie każdy z nas na swój sposób tak robi... Nie znam się na technice robienia zdj. ale uwielbiam czytać ich historie... To zdj.dla mnie jest wyjątkowe...Zatytułowała bym je ... "Odchodzi"... Droga, mrok, tory, zanikająca perspektywa i kobieta...kobieta w podeszłym wieku...wkracza jedną nogą lekko stąpając na drogę, drogę ku odejściu?...Tory jak gdyby symbolizują zamknięcie...jeszcze jedna noga i będzie już otulona światłem,... światłem, które się tam pojawia...odchodzi...zabierając ze sobą torbę jak gdyby bagaż doświadczeń... stopy, ślady, droga i na końcu kościół...mrok, spokój i cisza...odchodzi... Sławku piękne zdj. może trochę smutno je opisałam ale właśnie takie zrobiło na mnie wrażenie... A tematu śmierci nie powinniśmy się bać, bo jak to powiedział jeden ze znanych a jednocześnie moich ulubionych malarzy to świat obumiera wokół nas a my zostajemy...

podanie adresu e-mail nie jest wymagane aby dodać komentarz